In psychoanalytische psychotherapie word je uitgenodigd om vrijuit over je klachten te praten en je eigen verhaal te vertellen. Niet zo maar praten of vertellen, wel een spreken volgens het principe van de vrije associatie. Wat houdt dat in?
Tijdens sessies kan en mag je zeggen wat er maar in je opkomt, liefst zonder jezelf te censureren. Dat kunnen ideeën, gevoelens, beelden, herinneringen, fantasieën of wat dan ook zijn. Spreken gebeurt steeds op je eigen tempo. Naarmate jouw verhaal zich
meer en meer (her)schrijft, zul je merken dat het meerdere lagen kent. Het werd en wordt immers mee geschreven en vorm gegeven door belangrijke anderen of gebeurtenissen buiten je wil om. Jij schrijft eveneens actief mee aan het verhaal
van anderen.
De vrije associatie stelt ons ook in staat om licht te werpen op de onbewuste onderbouw van wat jou pijn doet of wat er niet meer werkt. Onbewuste onderbouw?
Ons gevoels- en zieleleven, onze menselijke geest, beperkt zich niet enkel tot bewuste inhouden die we zomaar boven kunnen halen. We worden allen ook gedreven door verlangens, driften en/of innerlijke conflicten die ons vooral op een onbewuste manier sturen. Door open en vrij te associëren toont er zich iets van het onbewuste dat jou stuurt en waar we mee kunnen werken. Door interpretaties, vragen te stellen en verbanden te leggen kan er in psychoanalytische psychotherapie inzicht verworven worden in die onderbewuste onderbouw. Wat levert dit op?
Door inzicht te verwerven in je eigen innerlijke wereld, de bewuste en onbewuste inhouden die jou verhaal sturen, wordt er ruimte gecreëerd zodat je vrijer en bewuster
kan schrijven aan je eigen verhaal. Het vermogen om bewuste keuzes op vlak van liefde, relaties of werk wordt zo bevorderd. Wanneer symptomen en klachten, genoeg doorwerkt en erkend worden, ze een "echte" plek in je verhaal verwerven, dan verliezen ze hun bestaansrecht.
Laat jouw verhaal niet stokken!